نقش ولایت و رهبری سیاسی در سرنوشت جامعه اسلامی

 دیگر از ابعاد و شؤون ولایت و امامت، که به ولایت تشریعی ولی معصوم (ع) بر می‏گردد، "ولاء زعامت و رهبری سیاسی" است. وقتی پیامبر از دنیا رفت، یکی از شؤون و مناصب او، رهبری اجتماع و سرپرستی امور دینی و دنیوی مسلمانان است؛ چون اجتماع، زعیم و رهبر می‏خواهد. هیچ کس چه مسلمان و چه غیر مسلمان در این جهت تردید ندارد. تردید واختلاف در این جهت است که چه کسی شایسته رهبری بوده و دارای چه شرایط وویژگی‏هایی باید باشد؟ دیدگاه‏های شیعه نسبت به زعامت و رهبری، اصولی و همراه با منطق و برهان می‏باشد، به ویژه که علمای شیعه به اتفاق آرا ویژگی‏هایی را برای امام و رهبر جامعه اسلامی قایلند که این ویژگی‏ها در غیر علی و یازده فرزند معصوم (ع) او یافت نمی‏شود. شخصیت‏هایی که به اعتراف علمای شیعه و سنی، در علوم و دیگر فضایل انسانی و اسلامی، به ویژه در طهارت روحی و اخلاقی (عصمت همه جانبه) کسی به پای آنان نمی‏رسد و در اوج کمالات روحی ومعنوی می‏باشند.

این دیدگاه‏های اصولی و برخوردار از منطق و برهان موجب شده مکتب تشیع و شیعیان و پیروان راستین ائمه، از انحرافات عقیدتی و سیاسی مصون بمانند و در مسیر اسلام ناب وسیره و سنت راستین پیامبر گرامی اسلام باقی بمانند و به حرکت و حیات سیاسی - فرهنگی دست یابند و به تعالی خود ادامه دهند. برای آگاهی بیش‏تر از نقش تعیین کننده و سرنوشت ساز ولایت و رهبری، کافی است به جریان غدیر خم نظری بیفکنیم؛ زیرا به تصریح خداوند در آیه تبلیغ (مائده/67)، پیامبر اکرم مأمور می‏شود رهبر و زعیم سیاسی - اسلامی را در اجتماع کم نظیر مسلمانان، تعیین ومنصوب و معرفی نماید و از همه آنان برای جانشین خود بیعت بگیرد. به حدی این فرمان الهی صریح و قاطع و جدّی بود که ابلاغ نکردن آن به مردم، برابر با ابلاغ نشدن رسالت پیامبر است. هم‏چنان که ابلاغ آن، به تصریح قرآن (مائده/3)، موجب اکمال دین ِو اتمام نعمت بر مسلمانان شده و خداوند از آن پس راضی شد اسلام به عنوان دین کامل، جاوید و جهانی رسمیت یابد! زمانی به اهمیت و نقش تعیین کننده و سرنوشت ساز امامت و رهبری، بیش‏تر پی‏خواهیم برد که به آنچه بر سر مسلمانان توسط حکام جور و فاسد گذشته و حال آمده، توجه کنیم؛ زیرا از دست رفتن عظمت و عزت اسلامی ِدوران پیامبر و عقب ماندگی وسرخوردگی امروز مسلمانان و جوامع اسلامی به دلیل محرومیت از رهبری صحیح وپیامبر گونه ائمه اهل بیت پیامبر است‏که مورد انکار اهل سنت واقع شده و راه را برای حاکمیت حکام جائر و فاسد در طول تاریخ اسلام باز کرده و زمینه رابرای دور ماندن آنان از اسلام ناب محمدی فراهم کرده است.                                                 منابع     قرآن کریم/سوره مائده ،آیه  67    قرآن کریم/سوره مائده ،آیه 3

.